De Brugse school Stamina, onder leiding van coördinator Nico Savels, heeft de betonnen speelplaatsen omgetoverd tot groene oases, waarmee ze een pioniersrol in Vlaanderen opnemen. Maar hoe is dit gelukt?
Als u dacht dat een schoolplein alleen voor spel en plezier is, dan moet u het verhaal van de Brugse school Stamina horen. “Een grote betonnen speelplaats is weinig aantrekkelijk,” zegt coördinator Nico Savels. “Leerlingen willen groene plekken om te pauzeren, dat maakt het mogelijk om buitenklassen in het groen te integreren.” Het resultaat? Een opvallende 900 vierkante meter ontharde grond, waardoor de schoolomgeving groener, milieuvriendelijker en aantrekkelijker is geworden.
Het transformatieproces begon met een brainstormsessie onder de leerlingen, waarin ideeën werden gepresenteerd en bediscussieerd. Het winnende idee werd als projectaanvraag bij Stad Brugge ingediend en goedgekeurd. “Na goedkeuring werd er een tuinarchitect aan ons toegewezen om het plan in zijn geheel verder vorm te geven,” vertelt Savels.
Vervolgens kwam het hele schoolgezin, van ouders tot leerkrachten en leerlingen, samen tijdens een klus- en plantdag. Een aannemer voerde de grote sloopwerken uit, waarna de schoolgemeenschap geplant, gezaaid en een wilgenhut bouwde. Deze toewijding van de hele school zorgde voor een gemeenschappelijk doel en bouwde een hechte gemeenschap rond het project.
Het groenonderhoud wordt voornamelijk verzorgd door de school, met een uitgebreid onderhoudscontract om de weelderige groene ruimtes te behouden. “De wilgenhut en het kleine snoeiwerk blijft in handen van de ouders tijdens onze jaarlijkse klusdag,” voegt Savels toe.
De reacties op de groene transformatie zijn overweldigend positief geweest, met leerlingen, leerkrachten en ouders die de nieuwe omgeving omarmen. De school ontving subsidies van Stad Brugge, Provincie West-Vlaanderen en de Vlaamse Overheid, waarmee ze laten zien dat groene initiatieven de nodige steun kunnen krijgen.
Door de betonnen jungle te vervangen door groene oases, heeft Stamina de manier waarop we denken over schoolpleinen uitgedaagd en veranderd. Dit verhaal dient als een herinnering dat de kracht van verandering vaak in de handen ligt van diegenen die er het meeste baat bij hebben – in dit geval de leerlingen. Hierdoor wordt de school niet alleen een plek om te leren, maar ook een plek om te groeien, zowel letterlijk als figuurlijk.
