Een kritieke situatie escaleert in Belgische gevangenissen, met een 24-urenstaking die het land op zijn grondvesten doet schudden. Deze keer spreken niet alleen de cipiers in de hoofdstad, maar ook die in Ieper en Brugge, zich uit tegen wat ze beschouwen als ondraaglijke overbevolking binnen de gevangenismuren. Deze problematische kwestie heeft geleid tot een gevaarlijke realiteit, waarin gedetineerden op matrassen op de grond slapen, en Brugge wordt geconfronteerd met een overbezetting die als een van de ergste in het land wordt beschouwd.
De Overbevolkingsspiraal
Deze staking is niet de eerste keer dat gevangenismedewerkers de overbevolking aan de kaak stellen. In september lieten ze hun ongenoegen al blijken, maar hun roep om actie viel toen grotendeels op dove oren. In plaats van afname, zagen ze het aantal gedetineerden gestaag toenemen.
Volgens Alain Blancke van ACV Gevangenissen bereikte de overbevolking in het arresthuis, de afdeling voor beklaagden en kortgestraften, op 1 januari een onthutsende 90 procent. Dit betekent dat er slechts ruimte is voor 210 gedetineerden, terwijl er op dat moment 400 vastzaten. Dit schrijnende cijfer onderstreept de ernst van de situatie.
Een Escalerend Probleem
Om het ruimtegebrek aan te pakken, werden een aantal jaren geleden eenpersoonscellen tijdelijk omgevormd tot tweepersoonscellen, en werden 95 extra bedden geplaatst. Desondanks worden deze week nog steeds 70 gevangenen gedwongen om op de grond te slapen, zoals de vakbonden beweren.
Deze onmenselijke omstandigheden creëren een broeinest van spanningen in de gevangenissen. Gedetineerden spenderen tot wel 20 uur per dag in hun cellen, wat leidt tot verhoogde agressie en geweld. Voor cipiers wordt het steeds moeilijker om hun werk effectief uit te voeren temidden van deze spanningen.
Een Noodkreet
De huidige stakingen zijn een wanhoopsdaad om de aandacht te vestigen op de dringende noodzaak van verandering. Zoals een van de cipiers benadrukt: “Als we niets doen, zal er zeker niets veranderen. We moeten een krachtig signaal afgeven dat er drastische hervormingen moeten plaatsvinden.”
De overbevolking in Belgische gevangenissen blijft een groeiende crisis die een diepgaand effect heeft op zowel gedetineerden als het personeel. Het is duidelijk dat er snel en doortastend moet worden opgetreden om deze onhoudbare situatie aan te pakken en een veilige en humane detentieomgeving te waarborgen.
Deze recente stakingen markeren een cruciaal moment in de strijd tegen de overbevolking in Belgische gevangenissen. Het is nu aan de beleidsmakers en de samenleving als geheel om te reageren op deze noodkreet en te streven naar een rechtvaardiger en veiliger gevangenissysteem. De gevolgen van inactie kunnen niet langer worden genegeerd, en het is de verantwoordelijkheid van ons allemaal om verandering te eisen en te waarborgen dat de basisrechten van gedetineerden worden gerespecteerd. Wat zal onze collectieve actie zijn in het licht van deze urgente uitdaging? Laten we deze vraag niet onbeantwoord achterlaten, maar samen streven naar een betere toekomst voor ons gevangenissysteem.
