In Vlaanderen heeft het nieuwe vervoersplan van De Lijn, de grootste aanpassing in veertig jaar, tot aanzienlijke veranderingen geleid. Vandaag is bekend geworden dat 1.393 bushaltes in West-Vlaanderen en in totaal 3.247 haltes in heel Vlaanderen verdwijnen. Deze stap, die de nadruk legt op ‘basisbereikbaarheid’, zorgt ervoor dat meer middelen ingezet worden op drukke routes, terwijl in landelijke gebieden de dienstverlening afneemt.
De impact hiervan is aanzienlijk, aangezien 1 op 4 bushaltes in West-Vlaanderen vandaag is geschrapt. Deze beslissing heeft geleid tot protesten. In Brugge zijn ongeveer 50 actievoerders, onderdeel van het Verenigde Supporters Openbaar Vervoer (VSOV), samengekomen bij het station om hun ongenoegen te uiten. Deze groep, bestaande uit burgers, mobiliteitsplatformen, lokale actiegroepen en vakbonden, is kritisch over de gevolgen van het nieuwe plan.
Het VSOV maakt zich zorgen over de vervangende flexbussen en Hoppin-punten. Volgens Dirk Smet van het VSOV is er onzekerheid of deze diensten adequaat kunnen voorzien in de behoeften van gebruikers die afhankelijk zijn van openbaar vervoer voor essentiële verplaatsingen zoals werk en medische afspraken.
De kritiek strekt zich ook uit naar de Vlaamse politiek. Brugs Vlaams volksvertegenwoordiger Annick Lambrecht (Vooruit): “Er verdwijnen 3000 bushaltes vanaf 6 januari in Vlaanderen. We moeten minder met auto rijden maar de bussen verdwijnen. Begrijpen wie kan. In Brugge alleen al verdwijnen maar liefst 262 haltes! Leve de auto en leve wie geld genoeg heeft om elektrisch te rijden want dan krijg je premies. Willen wij zo’n mobiliteitsbeleid ? Ik denk het niet”.
Aan de andere kant stelt Ann Schoubs, directeur-generaal van De Lijn, dat er in feite sprake is van een uitbreiding, met 3 miljoen extra kilometers en 30 miljoen meer voor flexvervoer. Volgens haar is de perceptie van besparingen door het wegvallen van bushaltes misleidend.
Dit vervoersplan heeft duidelijk diepgaande effecten op de mobiliteit in Vlaanderen en heeft de aandacht gevestigd op de balans tussen efficiëntie en toegankelijkheid in openbaar vervoer.
