In een ontroerend moment gaf burgemeester Dirk De Fauw een eerbetoon aan de Kroniek van Sint-Andries tijdens een bijeenkomst waar de journalist aandachtig luisterde naar zijn woorden. De burgemeester belichtte de rijke geschiedenis van dit iconische tijdschrift en de rol ervan in de gemeenschap van Sint-Andries.
“De Kroniek van Sint-Andries, een naam die voor velen van ons synoniem staat voor verbinding en gemeenschap,” begon burgemeester De Fauw. “Als inwoners van deze prachtige deelgemeente hebben we dit tijdschrift omarmd als een venster naar onze wereld, een bron van trots en een manier om onze banden te versterken.”
De geschiedenis van de Kroniek gaat terug tot de fusie van Sint-Andries met Brugge in 1971. De Fauw herinnerde eraan hoe deze verandering de inwoners officieel Bruggelingen maakte, maar de band met hun oorspronkelijke gemeenschap behielden. Als reactie daarop werd de Kroniek van Sint-Andries geboren, met als doel nieuwkomers snel te integreren en de gemeenschap te versterken.
Het allereerste nummer van de Kroniek verscheen op 10 januari 1974 en bereikte alle brievenbussen in Sint-Andries. Het bood een schat aan informatie over sociale, culturele en sportieve evenementen, erfgoed, kunstgeschiedenis en stedelijke aankondigingen. De Fauw herinnerde aan de woorden van Urbain Govaert, destijds schepen voor Handel en Nijverheid, die zei: “Alles om de niet-autochtonen zo vlug mogelijk in onze gemeenschap te integreren.”
Bij de oprichters en toegewijde medewerkers van de Kroniek waren namen als Valentin Vanderbeke, Jo Berten, Jaak Schoonbaert, Hedwig Dacquin, Walter Desal en Robert Delaere. Tijdens de bijeenkomst waren drie van hen, Jo Berten, Jaak Schoonbaert en Hedwig Dacquin, aanwezig.
De Fauw beschreef Jo Berten als een levende legende, die sinds 1995 hoofdredacteur van de Kroniek van Sint-Andries was. Berten’s bijdragen aan de gemeenschap als Romanist, docent en auteur van boeken over Brugge werden geprezen. De Fauw uitte het vertrouwen dat Jo, zelfs na zijn vertrek als hoofdredacteur, actief betrokken zou blijven in de gemeenschap.
Jaak Schoonbaert, bekend van Drukkerij Schoonbaert, speelde een cruciale rol door niet alleen het tijdschrift te drukken, maar ook voor de benodigde advertenties te zorgen. De Fauw benadrukte het belang van publiciteit voor het voortbestaan van elk tijdschrift.
Hedwig Dacquin, voormalig hoofdredacteur van het Brugsch Handelsblad en gerespecteerd columnist, werd geroemd als het politieke geheugen van Brugge. Zijn boek “De akkoorden van Brugge” uit 2013 bood inzicht in de politieke gebeurtenissen achter de schermen van het stadhuis.
Als dankbetuiging bood de stad attenties aan Jo, Jaak en Hedwig aan, inclusief wijn geproduceerd in Sint-Andries.
De Fauw besloot zijn toespraak met een hartelijke slotgedachte. Hij benadrukte dat de Kroniek van Sint-Andries niet slechts een tijdschrift was, maar een levende herinnering aan de gemeenschap. Hoewel dit hoofdstuk nu werd afgesloten, zou de geest van Sint-Andries voortleven in de harten van alle inwoners?
