Voor de zesdejaars van Sint-Leo Hemelsdaele was de slotceremonie dit jaar iets minder nat dan normaal, maar zeker niet minder levendig. De traditionele duik in de Brugse Reitjes moest wegens vervuiling helaas worden afgelast, waardoor de school op zoek ging naar een alternatief. En zo geschiedde: midden op de speelplaats, onder de stralende zon, barstte een groot sponzengevecht los.
“Normaal gesproken zouden we met z’n allen in de Reitjes zijn gesprongen, maar dat kon dit jaar niet”, zegt Emma, een van de zesdejaars. “In plaats daarvan hadden we dit grootse sponzengevecht. Eerlijk gezegd, het was behoorlijk leuk en zeker een waardig alternatief!”
Schooldirecteur Bruno Overbergh, die niet kon ontsnappen aan de feestvreugde, werd eveneens het doelwit van de waterige projectielen. “Ik was helaas ook slachtoffer”, grinnikte Overbergh. “Maar het was op z’n minst even plezant.”
De ongewone omstandigheden namen echter niet weg dat sommige studenten het traditionele ritueel misten. “Het was geweldig om samen te zijn en plezier te hebben, maar de sprong in de Reitjes heeft iets speciaals”, zegt Lucas, een andere zesdejaarsstudent. “Het symboliseert onze overgang naar een nieuwe fase in het leven.”
Een derde student, Sofia, vatte de dag als volgt samen: “Het was jammer dat we geen Reitjessprong hebben kunnen doen, maar we hebben een alternatief gevonden, dus dat is ook goed. We zijn ook kletsnat!”
Ondanks de aanpassingen in het jaarlijkse ritueel, zijn de herinneringen aan hun laatste schooldag bij Sint-Leo Hemelsdaele even sterk gebleven. Overbergh concludeerde: “Ik denk niet dat we dit schooljaar nog een sprong in de Reitjes zullen maken. Daarvoor is het water te sterk verontreinigd. En bovendien rest ons eigenlijk te weinig tijd. Dit was een fijn alternatief en bovendien goed voor ons gras!”
Wat de toekomst ook in petto heeft voor de zesdejaars van Sint-Leo Hemelsdaele, één ding is zeker: ze zullen hun laatste schooldag nooit vergeten. Maar wat brengt het volgende schooljaar? Een nieuwe traditie, misschien?
