Toen de avond viel op de Fremantle Highway, bleef de nacht niet stil. Een brand was ontstaan aan boord van een schip dat duizenden auto’s vervoerde, wat vorige week dinsdag een schok veroorzaakte. Een schok die een vurige tragedie ontketende, niet alleen door de laaiende vlammen, maar ook door de onvoorziene complicaties in het reddingsproces. Dit is het verhaal dat uit de gesprekken met de hulpverleners en de piloten is voortgekomen, vastgelegd door de NRC.
Volgens het protocol moesten de reddingshelikopters van de kustwacht binnen 20 minuten ter plaatse zijn. Echter, de werkelijkheid bleek anders. Het duurde meer dan het dubbele van de afgesproken tijd voordat ze de lucht in gingen. De uitdagingen stapelden zich op toen bleek dat er een beperkt aantal stoelen aan boord was, waardoor er onvoldoende plaats was voor een volledig brandweerteam. Wat nu?
Een helikopter vanuit Den Helder werd gedwongen om via Rotterdam om te vliegen, in plaats van direct naar de ramplocatie te gaan. Het was een kwestie van logistiek, maar elke seconde telde. Terwijl ze wachtten op hulp, besloot een deel van de bemanning om overboord te springen.
De vlammen, die begonnen bij de auto’s, verspreidden zich snel. Het verlies was onvermijdelijk – een bemanningslid overleed, anderen raakten gewond. Gelukkig zijn, op de kapitein en de loods na, de rest van de bemanningsleden inmiddels uit het ziekenhuis ontslagen.
Maar de vraag blijft, wat kunnen onze Belgische hulpdiensten en de haven van Zeebrugge hiervan leren? Kunnen we ons voorbereiden op dergelijke noodsituaties en ervoor zorgen dat de nodige hulp binnen de gestelde tijd wordt verleend?
Stel je voor hoe dit incident kan dienen als een waarschuwing en een kans voor verbetering. Ik nodig je uit om je gedachten te delen in de reacties, dit artikel te delen op sociale media, of je te abonneren op je lokale digitale krant voor meer updates over lokaal nieuws. Laten we samen de discussie voeren en leren van de ervaringen om onze toekomst veiliger te maken.
