Deze morgen was er in de Brugse rechtbank een uitspraak die de samenleving heeft beroerd, de bekende influencer Nathan Vandergunst, beter bekend als Acid, stond hierin centraal. De zaak draait om een YouTube-video waarin Vandergunst de namen onthulde van enkele (ex-)leden van de studentenvereniging Reuzegom. Deze actie leidde tot een veroordeling voor elektronische belaging. De rechtszaak roept vragen op over de grenzen van de vrijheid van meningsuiting en de impact van sociale media op individuen en hun omgeving.
De aanleiding: Een omstreden video
Nathan Vandergunst publiceerde eind mei een video op YouTube waarin hij vier leden van Reuzegom bij naam noemde. Deze studentenvereniging kwam eerder in opspraak door een tragisch incident waarbij de 20-jarige student Sanda Dia overleed tijdens een ontgroeningsritueel. Hoewel de video honderdduizenden keren werd bekeken, leidde het tot onmiddellijke verwijdering door YouTube en een tijdelijke schorsing van Vandergunst. Het openbaar maken van de persoonsgegevens en het aanzetten tot haat tegen de genoemde individuen waren de hoofdpunten van beschuldiging.
De veroordeling
De Brugse rechter oordeelde dat Vandergunst schuldig was aan elektronische belaging. Hij kreeg een voorwaardelijke gevangenisstraf van drie maanden met een uitstel van drie jaar, een geldboete van 800 euro, en moet een voorlopige schadevergoeding van 20.000 euro betalen aan de ouders van een Reuzegommer wiens restaurant schade leed door de video. De rechter benadrukte de ernst van Vandergunsts acties, die werden beschouwd als ‘online shaming’ en doxing.
De motivering van de rechter en de gevolgen
De rechtbank tilde zwaar aan de methode van Vandergunst, vooral gezien zijn invloed op sociale media en het misbruik daarvan voor persoonlijk gewin. De veroordeling onderstreept de verantwoordelijkheid die komt kijken bij de vrijheid van meningsuiting, vooral wanneer deze leidt tot schade aan anderen.
Reflectie en mogelijke gevolgen
Deze zaak werpt licht op de delicate balans tussen vrijheid van meningsuiting en de bescherming tegen laster, eerroof, en elektronische belaging. Het toont ook de mogelijke gevolgen van impulsieve acties op sociale media. De discussie rond deze balans is niet nieuw, maar de opkomst van sociale media heeft de urgentie en complexiteit ervan verhoogd.
De veroordeling van Nathan Vandergunst markeert een belangrijk moment in de Belgische rechtspraak en sociale mediageschiedenis. Het benadrukt de noodzaak voor individuen om de impact van hun woorden en daden online te overwegen, en voor de maatschappij om te blijven reflecteren op de grenzen van vrijheid van meningsuiting in het digitale tijdperk. Dit vonnis dient als een herinnering dat de vrijheid van meningsuiting, hoewel fundamenteel, niet absoluut is en verantwoordelijk gebruikt moet worden. Al is het, ook voor ons als lokale media soms een dunnen draad om op te lopen.
